Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011
Κυριακή 14 Αυγούστου 2011
Τρίτη 14 Ιουνίου 2011
Παρασκευή 15 Απριλίου 2011
Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011
Πόλις Αιγάλεω – Αίολος Πατρών: 3-44.
Την πρώτη του νίκη έκανε ο Αίολος, εκτός έδρας στο Αιγάλεω. Η –με πολλά προβλήματα- ομάδα του City, μετά από δυο εβδομάδες απραξίας, κατέβηκε στο γήπεδο κόντρα στην φιλόδοξη ομάδα της Αχαΐας. Το παιχνίδι ήταν στην αρχή ισορροπημένο. Σύντομα όμως οι Πατρινοί πήραν τον έλεγχο και έτσι πέτυχαν 8 try. Μόλις στο Β’ ημίχρονο οι γηπεδούχοι πέτυχαν τους πρώτους επίσημους πόντους τους με ένα πέναλτυ.
Διαιτητής ο Γιώργος Καλόξυλος.
Οι συνθέσεις:
«Πόλις Αιγάλεω»:
Πελούσης Χρήστος, Κολοβός Ιωάννης – Άγγελος (1 πεν.), Μπάστας Νίκος, Παπαευθυμίου Κώστας, Βλαχογιάννης Θοδωρής, Καλτιριμτζιόγλου Χριστόφορος, Μαστρογιάννης Γιώργος, Αρφάνης Χρήστος, Μάντικας Αριστοτέλης, Μάντικας Χρήστος, Σοκόλ Λότσι, Νικολάου Αλέξης, Δημητρακόπουλος Κώστας, Χαμηλός Κώστας, Αργιανίδης Πάνος, Σταύρος Αλεξανδρόπουλος.
Προπονητής: Μπάμπης Βαβαρούτσος.
«Αίολος Πατρών»:
Λαμπρόπουλος Διονύσης (1try), Παπαθανασόπουλος Γιώργος, Ζαφειρόπουλος Αλέξης, Μπαράκος Γιώργος (1try), Ρουσσέας Παναγιώτης, Augereau Mathieu (2try), Robinson Nicoloso (2try, 2 conv), Diffis Pascal (1try), Μπουσιούτης Σπύρος, Παπαγιάβης Γιώργος, Λιβανός Θοδωρής, Besharat Jeries, Κουνάβης Θανάσης, Ζαννειας Βασίλης, Κόντης Χρήστος, Δημήτρης – Julien Sorrel (1try). Αρχηγός ομάδας: Cyril Rouzies.
Προπονητής: Christophe Zapirain , Γενικός Αρχηγός: Αντωνόπουλος Ανδρέας.
Για την ιστορία, μετά τον αγώνα, σε ανοιχτή συζήτηση με τον Πρόεδρο του «Πόλις Αιγάλεω» Ν.Μάντικα, διαμαρτυρόμενοι για την εν κρυπτώ συμφωνία για την ανάθεση της θέσης του προπονητή στον Γ.Τσατσαρώνη, παραιτήθηκε ο Μπάμπης Βαβαρούτσος, όπως και ο Αρχηγός της ομάδας Ξενοφών Λατσούδης. Επίσης επιβεβαίωσαν το αίτημά τους για αποδέσμευση, η συντριπτική πλειονότητα των παικτών.
Τα πιο πάνω, μετά την παραίτηση του Γενικού Αρχηγού Τάσου Πανταζίδη και την παραίτηση τεσσάρων μελών του συλλόγου, συγκεντρώνουν σύννεφα στον ουρανό του «Πόλις Αιγάλεω».
Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ – SPARTANS / INDEPENDENT PLAYERS vs SPARTANS: 3-31
Ιστορικές στιγμές στο Αιγάλεω. Μετά την κίνηση 21 παικτών του Αιγάλεω, με την οποία ζητούν την αποδέσμευσή τους, αυτοί αρνήθηκαν να αγωνιστούν για τον σύλλογο «Πόλις Αιγάλεω» στον προγραμματισμένο αγώνα πρωταθλήματος με τους Spartans. Παρά τις απειλές από μέρους του προέδρου του «Πόλις Αιγάλεω» Ν.Μάντικα, οτι αν δεν αγωνιστούν για τον σύλλογό του, θα πρέπει να εγκαταλείψουν το γήπεδο, με πρωτοβουλία και επιμονή των παικτών, διεξήχθη φιλικός αγώνας. Οι στιγμές ήταν συγκινητικές, καθώς οι αθλητές δεν φόρεσαν τις εμφανίσεις του Αιγάλεω και κάποιοι από τους αθλητές, αγωνίστηκαν με τις φανέλες του Αιγάλεω, φορεμένες ανάποδα !!!
Για την ιστορία, το City Rugby έχασε και αυτόν τον αγώνα στα χαρτιά, ενώ ο φιλικός αγώνας έληξε με σκόρ 3-31 και νικητές τους Spartans.
Historic moments in Egaleo Athens. Last week 21 players applied for setting them free from their club “Poilis Egaleo”. Today, they denied to play for their club for the championship, against the team of “Spartans”. Despite the threats from the club’s president (that they should leave the field if not playing for the club) they played a friendly match. The moments were full of emotions while nobody wore the “Egaleo” jersey and some of the players wore it inside out !!!
As a result, “City Rugby” lost typically one more game (they did not play against “Athens Rugby” too) and the friendly match ended with score: 3 for the Independent Players and 31 for the Spartans.
Για την ιστορία, το City Rugby έχασε και αυτόν τον αγώνα στα χαρτιά, ενώ ο φιλικός αγώνας έληξε με σκόρ 3-31 και νικητές τους Spartans.
Historic moments in Egaleo Athens. Last week 21 players applied for setting them free from their club “Poilis Egaleo”. Today, they denied to play for their club for the championship, against the team of “Spartans”. Despite the threats from the club’s president (that they should leave the field if not playing for the club) they played a friendly match. The moments were full of emotions while nobody wore the “Egaleo” jersey and some of the players wore it inside out !!!
As a result, “City Rugby” lost typically one more game (they did not play against “Athens Rugby” too) and the friendly match ended with score: 3 for the Independent Players and 31 for the Spartans.
Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011
ΕΙΚΟΣΙ ΜΙΑ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ
Κατατέθηκαν στην Ε.Ο.Ρ. είκοσι μία (21) αιτήσεις αθλητών του συλλόγου μας, με τις οποίες ζητούν την αποδέσμευσή τους. Ο Σύλλογος, δεν έχει απαντήσει ακόμα.
Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011
ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΡΑΓΚΜΠΥ
ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΡΑΓΚΜΠΥ
Προς τα μέλη του υπό ίδρυση Συλλόγου «Πόλις Αιγάλεω»
Από τον Απρίλιο του 2010, όταν έφερα στο Αιγάλεω την ιδέα της ίδρυσης ομάδας ράγκμπυ, προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις για το στήσιμο αυτής της ομάδας. Για το λόγο αυτό και από την αρχή δεν διεκδίκησα διοικητικές θέσεις.
Ανέλαβα στο ξεκίνημα (τον Ιούλιο) ως προπονητής της ομάδας και παράλληλα έκανα κινήσεις για την ενίσχυση του προπονητικού επιτελείου. Έτσι, μετά από ένα μήνα περίπου, οι προσπάθειές μου ευοδώθηκαν, όταν δέχθηκε την πρόσκλησή μου ο Μπάμπης Βαβαρούτσος και του ανέθεσα τη θέση του Επικεφαλής προπονητή. Παρέμεινα στο πλευρό του ως βοηθός προπονητής και στήριξα 100% την προσπάθειά του. Παράλληλα, ανέλαβα τη θέση του Γενικού Αρχηγού της ομάδας.
Η προσπάθεια συνεχίστηκε με εκστρατεία στρατολόγησης νέων παικτών, μια προσπάθεια που ήταν επιτυχής, τόσο με ένταξη παικτών από την δυτική Αθήνα, όσο και από την περιφέρεια του Πειραιά. Έτσι καταφέραμε να έχουν περάσει από τις προπονήσεις μας, περισσότεροι από πενήντα αθλητές.
Η οργάνωση της ομάδας ήταν ικανοποιητική για αρκετό καιρό. Το τελευταίο διάστημα όμως, η οργάνωση της ομάδας και τελικά η ίδια η λειτουργία της, έχουν γίνει θύμα επίθεσης από μέρος της «Διοίκησης» του συλλόγου. Πιο συγκεκριμένα, υστερόβουλες, εμπαθείς, αντιδεοντολογικές και εκτός αθλητικού πνεύματος ενέργειες του «προέδρου» έφεραν το τραγικό αποτέλεσμα της απαξίωσης και αποσάθρωσης της ομάδας και τελικά τον μηδενισμό μας στον αγώνα με την ομάδα των Athens Rugby.
Καθ’ όλο το προηγούμενο διάστημα, εκτεθήκαμε ανεπανόρθωτα από αυτές τις ενέργειες στις οποίες αναφέρομαι. Ειδικότερα όμως κάποιες, δεν γίνονται πλέον ανεκτές. Ο κατάλογος είναι μακρύς:
Με αποκλειστική ευθύνη του Μάντικα, φανήκαμε μίζεροι στο θέμα της φιλοξενίας των Spartans κατά την έναρξη του πρωταθλήματος, σχετικά με τα ανταλλάγματα που ζητήσαμε και με τον τρόπο που τέθηκαν. Οι κόντρες και οι παιδικοί εγωισμοί, δεν έχουν θέση στον αθλητισμό. Έτσι, ψυχρανθήκαμε με τον Τέντ Σύπιοτ, έναν από τους πρωτεργάτες του ελληνικού ράγκμπυ, ζητώντας με άκομψο τρόπο ανταλλάγματα (να θυμίσω πως χάρη στον Τέντ, εξασφαλίσαμε φιλικό αγώνα με Αγγλική ομάδα για τον Μάιο). Επίσης βλαπτική ήταν και η εμπλοκή του «προέδρου» στη διοργάνωση του αγώνα της Εθνικής Ελλάδος, με την Κύπρο. Αρχικά, χωρίς καμία συνεννόηση με τη διοίκηση του Δήμου, «παραχώρησε» ώρες προπονήσεων στην εθνική ομάδα στο γήπεδο της οδού Εδέσσης, κάτι που όταν μαθεύτηκε, μας δημιούργησε πρόβλημα. Ο «πρόεδρος» μην έχοντας το θάρρος να απευθυνθεί στη Διοίκηση του Δήμου μετά την απαράδεκτη στάση του στις Δημοτικές εκλογές, προσπάθησε να «πουλήσει» εκδούλευση στην Ομοσπονδία του ράγκμπυ, παραχωρώντας ώρες προπόνησης με δική του πρωτοβουλία. Άλλωστε, στην ΕΟΡ αυτοπαρουσιάστηκε ως αυτός που έχει την επαφή με τον Δήμο και εξασφάλισε τον αγώνα στο «Μαυροθαλασσίτης». Αγνοούσε βέβαια πως τις επαφές έκανε ο Β.Ματζιάρης και πως την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου την εξασφάλισε ,με επαφές του ο Ματζιάρης και την διευθέτησα εγώ με τον Πρόεδρο του Δ.Σ. και τον αντιδήμαρχο Π.Μανδραφλή. Αυτά βέβαια τα γνώριζε η ΕΟΡ καθώς εγώ με τον Ματζιάρη παραδώσαμε ιδιοχείρως την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου στον πρόεδρο κο Στάμο. Αυτό όμως που δεν γνώριζε η ΕΟΡ, ήταν ότι μιάμιση εβδομάδα προ του αγώνα της Εθνικής, προσπαθώντας και πάλι να «πουλήσει» εκδούλευση, ο Μάντικας έμαθε από τους υπαλλήλους του γηπέδου, ότι υπάρχει πρόβλημα με την χάραξη γραμμών και με την τοποθέτηση δοκαριών. Αυτά όμως τα απέκρυψε με δόλο, καθώς δεν θα μπορούσε να εξηγήσει ότι δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα καθώς δεν μιλάει με τη διοίκηση του Δήμου…… Έτσι, ενώ ο αγώνας της Εθνικής θα μπορούσε να αποτελέσει μεγάλη διαφήμιση για το άθλημα και τον σύλλογό μας στην πόλη, αντίθετα κατέστη πρόβλημα. Οι της ΕΟΡ έψαχναν λύση την τελευταία στιγμή για όλα όσα τους είχε υποσχεθεί ότι δήθεν θα έκανε ο Μάντικας. Ο αγώνας δεν διαφημίστηκε, αλλά ο Σϋλλογός μας δυσφημίστηκε με αποκλειστικό υπαίτιο τον Μάντικα. Βέβαια, όλα αυτά δεν ήταν συνέπεια μόνο της ανικανότητας και του βοναπαρτισμού του Μάντικα, αλλά και της ανήθικης στάσης του στις Δημοτικές εκλογές.
Ο Μάντικας, προσπάθησε να αποκτήσει ίδιο όφελος από τον τυχόν νικητή των εκλογών, χρησιμοποιώντας και την ιδιότητα του «προέδρου του ράγκμπυ» την οποία πρόβαλε διαρκώς, προσεταιριζόμενος και τους δυο υποψηφίους Δημάρχους. Αφ’ ενός πήγαινε στην πλευρά Καλογερόπουλου συμμετέχοντας σε προεκλογικές συγκεντρώσεις ή βοθώντας με ψηφοδέλτια κλπ και αφετέρου, πήγαινε στην παράταξη Καρδαρά, αυτοπροβαλλόταν ως υπέρμαχός τους και συμμετείχε επίσης σε προεκλογικές εκδηλώσεις. Βέβαια αυτά έγιναν αντιληπτά και από τους δυο υποψηφίους και παρολίγο να «χρεωθεί» τον πολιτικό αμοραλισμό, ολόκληρος ο Σύλλογος. Χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια κατευνασμού και προς τις δυο πλευρές για να πειστούν οτι ο Μάντικας δεν λειτούργησε εκπροσωπώντας τον σύλλογο, αλλά μόνο τον εαυτό του.
Ο Μάντικας, από τη στιγμή που ολοκληρώθηκαν οι εκλογές – παρωδία για την ανάδειξη Διοιηκητικού Συμβουλίου του Συλλόγου μας, άλλαξε τη στάση του και προσπάθησε να δημιουργήσει μια «αυλή» γύρω του. Αυτό το μεθόδευσε με τέτοιο τρόπο, που κατάφερε τελικά, παράτυπα να τοποθετήσει στις θέσεις αντιπροέδρου και γραμματέα, τις δικές του επιλογές. Παράλληλα, το πάθος του για εξουσία, τον οδήγησε στο να αρχίσει την προσπάθεια απομάκρυνσής μου από την ομάδα. Έτσι, άρχισε να διαδίδει διάφορες αρνητικές φήμες σε μέλη άλλων ομάδων αλλά και στην Ομοσπονδία. Άρχισε να «ενημερώνει» παίκτες της ομάδας μας, σχετικά με τα «προβλήματα» που δημιουργώ. Αποκορύφωμα: ενώ είχα συνεννοηθεί με την ΕΟΡ για να παραλάβω τα δελτία των αθλητών μας ως Γενικός Αρχηγός που ήμουν (άλλωστε εγώ τα κατέθεσα), ο Μάντικας έσπευσε να τα πάρει εκείνος, εν αγνοία όλων των εμπλεκομένων και να τα κρατήσει στην κατοχή του. Ο σκοπός του φάνηκε την ημέρα του αγώνα με τους Άθενς, όταν δεν εμφάνισε τα δελτία ως όφειλε και ως γνώριζε ότι χρειαζόταν. Παράλληλα, φρόντισε να «ενημερώσει» τους παρόντες, αρχικά ότι τα δελτία τα είχα εγώ και στη συνέχεια ότι τα είχε μεν εκείνος, αλλά εγώ δεν τον ενημέρωσα για να τα φέρει. Επίσης με «χρέωσε» για τη μη ετοιμότητα του γηπέδου, επίσης ακατανόητο αν σκεφτεί κανείς οτι για τον αγώνα με τους Σπάρτανς, τις γραμμές κάναμε εγώ, ο Μάντικας και ο Ματζιάρης. Τότε ήταν ευθύνη του και τώρα δεν ήταν; Ή μήπως η ομάδα έχει υπάλληλο – φροντιστή ο οποίος είχε υποχρέωση να κάνει τις γραμμές; Όταν μάλιστα ρωτήθηκε την προηγουμένη στο Sport Cofee τι θα γίνει σχετικά με τις γραμμές, εκείνος κούνησε τους ώμους αδιάφορα. Η απώλεια του αγώνα με τους Άθενς και η τιμωρία μας, οφείλεται αποκλειστικά στην προσπάθεια του Μάντικα να με απομακρύνει από την ομάδα. Αλλά η κατάπτωση δεν σταμάτησε εκεί. Στον προηγούμενο αγώνα ενάντια στην ομάδα των Ιπποτών της Ρόδου, έφτασε (άκουσον – άκουσον) στο σημείο του να εκβιάσει τη νησιώτικη ομάδα, πως αν δεν ζητήσουν εκείνοι αναβολή, θα κάνει ένσταση γιατί δεν έχουν εκδώσει δελτία αθλητών. Η πράξη αυτή καταγράφηκε στη συνείδηση των μελών των άλλων συλλόγων, ως πρωτοφανής για τον χώρο και για το άθλημα.
Ο Μάντικας δεν είναι απλά… αυτό που είναις, αλλά ακόμα και την προσπάθεια των άλλων που προσπαθεί να καρπωθεί, δεν ξέρει να το κάνει με επιτυχία. Πιο τρανό παράδειγμα είναι το γεγονός του ότι την αφίσα που ξεκίνησα να φτιάχνω και που ολοκληρώθηκε με τη βοήθεια και την παραίνεσή μου προς παίκτη της ομάδας, δεν μπόρεσε να τη διακινήσει επαρκώς. Μάλιστα έφτασε στο φαιδρό σημείο, να με αποκλείσει από τη διανομή της. Επιπλέον δε, αρνήθηκε να συμβάλει στη διανομή του δίπτυχου που ετοίμασα για την προπαγάνδιση του αθλήματος και του Συλλόγου στην πόλη μας, κάτι όμως που τελικά έκανα με τη βοήθεια παικτών και μελών του Συλλόγου.
Η απουσία του από την επίλυση των μικροπροβλημάτων, ήταν σταθερή και επιλεγμένη. Ένα παράδειγμα: όταν σταμάτησα να φέρνω εγώ εμφιαλωμένο νερό για τις προπονήσεις, ζητήθηκε από τον Μάντικα να λύσει το ζήτημα. Εκείνος απάντησε ότι αν θέλουν μπορούν να πίνουν από τη βρύση και πως δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Με τον ίδιο τρόπο εκτεθήκαμε απέναντι στους αθλητές μας κατά την πρεμιέρα του πρωταθλήματος όταν υπό την κατακραυγή και διαμαρτυρία των παικτών, αναγκάστηκε να πληρώσει τρία ευρώ για νερά. Τα χρήματα αυτά μάλιστα, είχε το θράσος να τα ζητήσει και να τα πάρει από το ταμείο του συλλόγου, κάτι που φυσικά εγώ δεν διανοήθηκα να πράξω ποτέ. Αλλά τα οικονομικά είναι θέμα άλλης επιστολής μου.
Η εμπάθεια των ανθρώπων που θέλουν απλά τις καρέκλες, ακόμα κα χωρίς το ράγκμπυ, είναι εμφανής. Δεν δίστασαν προ πολλού, να μου αποδώσουν πως θέλω τη διάλυση του Συλλόγου. Οποία μωρία! Να θέλω εγώ τη διάλυση του Συλλόγου που ο ίδιος οραματίστηκα να ιδρυθεί. Που ο ίδιος σχεδίασα το λογότυπό του, που ο ίδιος πρότεινα το όνομά του (παραφράζοντας στα ελληνικά το Egaleo city), που ο ίδιος πρότεινα τη στολή της ομάδας. Λες και γνώριζε κανείς άλλος το ράγκμπυ στο Αιγάλεω. Ούτε το σχήμα της μπάλας δεν ήξεραν οι ανίδεοι και τώρα λένε πως εγώ θέλω να διαλύσω αυτό που εκείνοι οραματίστηκαν. Εκμεταλλευόμενοι το γεγονός του ότι τους έφερα σε επαφή με προσωπικές μου γνωριμίες - ανθρώπους του αθλήματος, το γεγονός του ότι ο Ματζιάρης τους έλυσε το πρόβλημα του γηπέδου, το γεγονός του ότι έφερα στο Αιγάλεω προπονητή και παίκτες, σήμερα αυτοπροβάλλονται ως «παράγοντες» ενός πράγματος που ακόμα δεν ξέρουν πως λειτουργεί.
Τα προβλήματα που δημιουργούνται από την εκτός ήθους και έθους συμπεριφορά του «προέδρου» και τυχόν συνεργών του, είναι πάρα πολλά και εκθέτουν όλους μας. Ειδικά όμως σε ότι αφορά την ομάδα του ράγκμπυ, η συμπεριφορά αυτή μας δημιουργεί αξεπέραστα προβλήματα, τα οποία οδηγούν στην κατάρρευση.
Για τους λόγους αυτούς, αφήνω στην κρίση όλων, τους νεόκοπους «παράγοντες του αθλητισμού» και παραιτούμαι από τη θέση του Γενικού Αρχηγού της Ομάδας Ράγκμπυ (μιας θέσης που δημιούργησα ο ίδιος και την επέβαλα στη «διοίκηση»), καλώντας παράλληλα όλους όσους ενδιαφέρονται για τον υγιή αθλητισμό, σε «γνώση και συμμόρφωση».
7 Ιανουαρίου 2011
Με τιμή (προς όσους το αξίζουν)
Τάσος Πανταζίδης
Προς τα μέλη του υπό ίδρυση Συλλόγου «Πόλις Αιγάλεω»
Από τον Απρίλιο του 2010, όταν έφερα στο Αιγάλεω την ιδέα της ίδρυσης ομάδας ράγκμπυ, προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις για το στήσιμο αυτής της ομάδας. Για το λόγο αυτό και από την αρχή δεν διεκδίκησα διοικητικές θέσεις.
Ανέλαβα στο ξεκίνημα (τον Ιούλιο) ως προπονητής της ομάδας και παράλληλα έκανα κινήσεις για την ενίσχυση του προπονητικού επιτελείου. Έτσι, μετά από ένα μήνα περίπου, οι προσπάθειές μου ευοδώθηκαν, όταν δέχθηκε την πρόσκλησή μου ο Μπάμπης Βαβαρούτσος και του ανέθεσα τη θέση του Επικεφαλής προπονητή. Παρέμεινα στο πλευρό του ως βοηθός προπονητής και στήριξα 100% την προσπάθειά του. Παράλληλα, ανέλαβα τη θέση του Γενικού Αρχηγού της ομάδας.
Η προσπάθεια συνεχίστηκε με εκστρατεία στρατολόγησης νέων παικτών, μια προσπάθεια που ήταν επιτυχής, τόσο με ένταξη παικτών από την δυτική Αθήνα, όσο και από την περιφέρεια του Πειραιά. Έτσι καταφέραμε να έχουν περάσει από τις προπονήσεις μας, περισσότεροι από πενήντα αθλητές.
Η οργάνωση της ομάδας ήταν ικανοποιητική για αρκετό καιρό. Το τελευταίο διάστημα όμως, η οργάνωση της ομάδας και τελικά η ίδια η λειτουργία της, έχουν γίνει θύμα επίθεσης από μέρος της «Διοίκησης» του συλλόγου. Πιο συγκεκριμένα, υστερόβουλες, εμπαθείς, αντιδεοντολογικές και εκτός αθλητικού πνεύματος ενέργειες του «προέδρου» έφεραν το τραγικό αποτέλεσμα της απαξίωσης και αποσάθρωσης της ομάδας και τελικά τον μηδενισμό μας στον αγώνα με την ομάδα των Athens Rugby.
Καθ’ όλο το προηγούμενο διάστημα, εκτεθήκαμε ανεπανόρθωτα από αυτές τις ενέργειες στις οποίες αναφέρομαι. Ειδικότερα όμως κάποιες, δεν γίνονται πλέον ανεκτές. Ο κατάλογος είναι μακρύς:
Με αποκλειστική ευθύνη του Μάντικα, φανήκαμε μίζεροι στο θέμα της φιλοξενίας των Spartans κατά την έναρξη του πρωταθλήματος, σχετικά με τα ανταλλάγματα που ζητήσαμε και με τον τρόπο που τέθηκαν. Οι κόντρες και οι παιδικοί εγωισμοί, δεν έχουν θέση στον αθλητισμό. Έτσι, ψυχρανθήκαμε με τον Τέντ Σύπιοτ, έναν από τους πρωτεργάτες του ελληνικού ράγκμπυ, ζητώντας με άκομψο τρόπο ανταλλάγματα (να θυμίσω πως χάρη στον Τέντ, εξασφαλίσαμε φιλικό αγώνα με Αγγλική ομάδα για τον Μάιο). Επίσης βλαπτική ήταν και η εμπλοκή του «προέδρου» στη διοργάνωση του αγώνα της Εθνικής Ελλάδος, με την Κύπρο. Αρχικά, χωρίς καμία συνεννόηση με τη διοίκηση του Δήμου, «παραχώρησε» ώρες προπονήσεων στην εθνική ομάδα στο γήπεδο της οδού Εδέσσης, κάτι που όταν μαθεύτηκε, μας δημιούργησε πρόβλημα. Ο «πρόεδρος» μην έχοντας το θάρρος να απευθυνθεί στη Διοίκηση του Δήμου μετά την απαράδεκτη στάση του στις Δημοτικές εκλογές, προσπάθησε να «πουλήσει» εκδούλευση στην Ομοσπονδία του ράγκμπυ, παραχωρώντας ώρες προπόνησης με δική του πρωτοβουλία. Άλλωστε, στην ΕΟΡ αυτοπαρουσιάστηκε ως αυτός που έχει την επαφή με τον Δήμο και εξασφάλισε τον αγώνα στο «Μαυροθαλασσίτης». Αγνοούσε βέβαια πως τις επαφές έκανε ο Β.Ματζιάρης και πως την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου την εξασφάλισε ,με επαφές του ο Ματζιάρης και την διευθέτησα εγώ με τον Πρόεδρο του Δ.Σ. και τον αντιδήμαρχο Π.Μανδραφλή. Αυτά βέβαια τα γνώριζε η ΕΟΡ καθώς εγώ με τον Ματζιάρη παραδώσαμε ιδιοχείρως την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου στον πρόεδρο κο Στάμο. Αυτό όμως που δεν γνώριζε η ΕΟΡ, ήταν ότι μιάμιση εβδομάδα προ του αγώνα της Εθνικής, προσπαθώντας και πάλι να «πουλήσει» εκδούλευση, ο Μάντικας έμαθε από τους υπαλλήλους του γηπέδου, ότι υπάρχει πρόβλημα με την χάραξη γραμμών και με την τοποθέτηση δοκαριών. Αυτά όμως τα απέκρυψε με δόλο, καθώς δεν θα μπορούσε να εξηγήσει ότι δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα καθώς δεν μιλάει με τη διοίκηση του Δήμου…… Έτσι, ενώ ο αγώνας της Εθνικής θα μπορούσε να αποτελέσει μεγάλη διαφήμιση για το άθλημα και τον σύλλογό μας στην πόλη, αντίθετα κατέστη πρόβλημα. Οι της ΕΟΡ έψαχναν λύση την τελευταία στιγμή για όλα όσα τους είχε υποσχεθεί ότι δήθεν θα έκανε ο Μάντικας. Ο αγώνας δεν διαφημίστηκε, αλλά ο Σϋλλογός μας δυσφημίστηκε με αποκλειστικό υπαίτιο τον Μάντικα. Βέβαια, όλα αυτά δεν ήταν συνέπεια μόνο της ανικανότητας και του βοναπαρτισμού του Μάντικα, αλλά και της ανήθικης στάσης του στις Δημοτικές εκλογές.
Ο Μάντικας, προσπάθησε να αποκτήσει ίδιο όφελος από τον τυχόν νικητή των εκλογών, χρησιμοποιώντας και την ιδιότητα του «προέδρου του ράγκμπυ» την οποία πρόβαλε διαρκώς, προσεταιριζόμενος και τους δυο υποψηφίους Δημάρχους. Αφ’ ενός πήγαινε στην πλευρά Καλογερόπουλου συμμετέχοντας σε προεκλογικές συγκεντρώσεις ή βοθώντας με ψηφοδέλτια κλπ και αφετέρου, πήγαινε στην παράταξη Καρδαρά, αυτοπροβαλλόταν ως υπέρμαχός τους και συμμετείχε επίσης σε προεκλογικές εκδηλώσεις. Βέβαια αυτά έγιναν αντιληπτά και από τους δυο υποψηφίους και παρολίγο να «χρεωθεί» τον πολιτικό αμοραλισμό, ολόκληρος ο Σύλλογος. Χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια κατευνασμού και προς τις δυο πλευρές για να πειστούν οτι ο Μάντικας δεν λειτούργησε εκπροσωπώντας τον σύλλογο, αλλά μόνο τον εαυτό του.
Ο Μάντικας, από τη στιγμή που ολοκληρώθηκαν οι εκλογές – παρωδία για την ανάδειξη Διοιηκητικού Συμβουλίου του Συλλόγου μας, άλλαξε τη στάση του και προσπάθησε να δημιουργήσει μια «αυλή» γύρω του. Αυτό το μεθόδευσε με τέτοιο τρόπο, που κατάφερε τελικά, παράτυπα να τοποθετήσει στις θέσεις αντιπροέδρου και γραμματέα, τις δικές του επιλογές. Παράλληλα, το πάθος του για εξουσία, τον οδήγησε στο να αρχίσει την προσπάθεια απομάκρυνσής μου από την ομάδα. Έτσι, άρχισε να διαδίδει διάφορες αρνητικές φήμες σε μέλη άλλων ομάδων αλλά και στην Ομοσπονδία. Άρχισε να «ενημερώνει» παίκτες της ομάδας μας, σχετικά με τα «προβλήματα» που δημιουργώ. Αποκορύφωμα: ενώ είχα συνεννοηθεί με την ΕΟΡ για να παραλάβω τα δελτία των αθλητών μας ως Γενικός Αρχηγός που ήμουν (άλλωστε εγώ τα κατέθεσα), ο Μάντικας έσπευσε να τα πάρει εκείνος, εν αγνοία όλων των εμπλεκομένων και να τα κρατήσει στην κατοχή του. Ο σκοπός του φάνηκε την ημέρα του αγώνα με τους Άθενς, όταν δεν εμφάνισε τα δελτία ως όφειλε και ως γνώριζε ότι χρειαζόταν. Παράλληλα, φρόντισε να «ενημερώσει» τους παρόντες, αρχικά ότι τα δελτία τα είχα εγώ και στη συνέχεια ότι τα είχε μεν εκείνος, αλλά εγώ δεν τον ενημέρωσα για να τα φέρει. Επίσης με «χρέωσε» για τη μη ετοιμότητα του γηπέδου, επίσης ακατανόητο αν σκεφτεί κανείς οτι για τον αγώνα με τους Σπάρτανς, τις γραμμές κάναμε εγώ, ο Μάντικας και ο Ματζιάρης. Τότε ήταν ευθύνη του και τώρα δεν ήταν; Ή μήπως η ομάδα έχει υπάλληλο – φροντιστή ο οποίος είχε υποχρέωση να κάνει τις γραμμές; Όταν μάλιστα ρωτήθηκε την προηγουμένη στο Sport Cofee τι θα γίνει σχετικά με τις γραμμές, εκείνος κούνησε τους ώμους αδιάφορα. Η απώλεια του αγώνα με τους Άθενς και η τιμωρία μας, οφείλεται αποκλειστικά στην προσπάθεια του Μάντικα να με απομακρύνει από την ομάδα. Αλλά η κατάπτωση δεν σταμάτησε εκεί. Στον προηγούμενο αγώνα ενάντια στην ομάδα των Ιπποτών της Ρόδου, έφτασε (άκουσον – άκουσον) στο σημείο του να εκβιάσει τη νησιώτικη ομάδα, πως αν δεν ζητήσουν εκείνοι αναβολή, θα κάνει ένσταση γιατί δεν έχουν εκδώσει δελτία αθλητών. Η πράξη αυτή καταγράφηκε στη συνείδηση των μελών των άλλων συλλόγων, ως πρωτοφανής για τον χώρο και για το άθλημα.
Ο Μάντικας δεν είναι απλά… αυτό που είναις, αλλά ακόμα και την προσπάθεια των άλλων που προσπαθεί να καρπωθεί, δεν ξέρει να το κάνει με επιτυχία. Πιο τρανό παράδειγμα είναι το γεγονός του ότι την αφίσα που ξεκίνησα να φτιάχνω και που ολοκληρώθηκε με τη βοήθεια και την παραίνεσή μου προς παίκτη της ομάδας, δεν μπόρεσε να τη διακινήσει επαρκώς. Μάλιστα έφτασε στο φαιδρό σημείο, να με αποκλείσει από τη διανομή της. Επιπλέον δε, αρνήθηκε να συμβάλει στη διανομή του δίπτυχου που ετοίμασα για την προπαγάνδιση του αθλήματος και του Συλλόγου στην πόλη μας, κάτι όμως που τελικά έκανα με τη βοήθεια παικτών και μελών του Συλλόγου.
Η απουσία του από την επίλυση των μικροπροβλημάτων, ήταν σταθερή και επιλεγμένη. Ένα παράδειγμα: όταν σταμάτησα να φέρνω εγώ εμφιαλωμένο νερό για τις προπονήσεις, ζητήθηκε από τον Μάντικα να λύσει το ζήτημα. Εκείνος απάντησε ότι αν θέλουν μπορούν να πίνουν από τη βρύση και πως δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Με τον ίδιο τρόπο εκτεθήκαμε απέναντι στους αθλητές μας κατά την πρεμιέρα του πρωταθλήματος όταν υπό την κατακραυγή και διαμαρτυρία των παικτών, αναγκάστηκε να πληρώσει τρία ευρώ για νερά. Τα χρήματα αυτά μάλιστα, είχε το θράσος να τα ζητήσει και να τα πάρει από το ταμείο του συλλόγου, κάτι που φυσικά εγώ δεν διανοήθηκα να πράξω ποτέ. Αλλά τα οικονομικά είναι θέμα άλλης επιστολής μου.
Η εμπάθεια των ανθρώπων που θέλουν απλά τις καρέκλες, ακόμα κα χωρίς το ράγκμπυ, είναι εμφανής. Δεν δίστασαν προ πολλού, να μου αποδώσουν πως θέλω τη διάλυση του Συλλόγου. Οποία μωρία! Να θέλω εγώ τη διάλυση του Συλλόγου που ο ίδιος οραματίστηκα να ιδρυθεί. Που ο ίδιος σχεδίασα το λογότυπό του, που ο ίδιος πρότεινα το όνομά του (παραφράζοντας στα ελληνικά το Egaleo city), που ο ίδιος πρότεινα τη στολή της ομάδας. Λες και γνώριζε κανείς άλλος το ράγκμπυ στο Αιγάλεω. Ούτε το σχήμα της μπάλας δεν ήξεραν οι ανίδεοι και τώρα λένε πως εγώ θέλω να διαλύσω αυτό που εκείνοι οραματίστηκαν. Εκμεταλλευόμενοι το γεγονός του ότι τους έφερα σε επαφή με προσωπικές μου γνωριμίες - ανθρώπους του αθλήματος, το γεγονός του ότι ο Ματζιάρης τους έλυσε το πρόβλημα του γηπέδου, το γεγονός του ότι έφερα στο Αιγάλεω προπονητή και παίκτες, σήμερα αυτοπροβάλλονται ως «παράγοντες» ενός πράγματος που ακόμα δεν ξέρουν πως λειτουργεί.
Τα προβλήματα που δημιουργούνται από την εκτός ήθους και έθους συμπεριφορά του «προέδρου» και τυχόν συνεργών του, είναι πάρα πολλά και εκθέτουν όλους μας. Ειδικά όμως σε ότι αφορά την ομάδα του ράγκμπυ, η συμπεριφορά αυτή μας δημιουργεί αξεπέραστα προβλήματα, τα οποία οδηγούν στην κατάρρευση.
Για τους λόγους αυτούς, αφήνω στην κρίση όλων, τους νεόκοπους «παράγοντες του αθλητισμού» και παραιτούμαι από τη θέση του Γενικού Αρχηγού της Ομάδας Ράγκμπυ (μιας θέσης που δημιούργησα ο ίδιος και την επέβαλα στη «διοίκηση»), καλώντας παράλληλα όλους όσους ενδιαφέρονται για τον υγιή αθλητισμό, σε «γνώση και συμμόρφωση».
7 Ιανουαρίου 2011
Με τιμή (προς όσους το αξίζουν)
Τάσος Πανταζίδης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
+(Small).JPG)
.JPG)
.JPG)
